Ο άνθρωπος απο τα προϊστορικά κιόλας χρόνια μετακινείται συνεχώς χωρίς να έχει μια μόνιμη κατοικία. Ο homo erectus κυνηγάει και αλλάζει συνεχώς τόπο διαμονής ανάλογα με τις τις συνήθειες και τις μετακινήσεις της τροφής του. Στο επόμενο εξελικτικό στάδιο, ο homo sapiens, αχίζει να φτιάχνει οικισμούς, να καλλιεργεί τη γη και γίνεται κτηνοτρόφος. Εγκαθίσταται, επομένως, σε ένα μέρος και δημιουργεί κοινότητες.

 

Ανεξάρτητα από τον homo sapiens, εμέις, στις μέρες μας, δίνουμε διαφορετικά ονόματα σε ένα μέρος στο οποίο είναι εγκατεστημένοι άθρωποι ανάλογα με το μέγεθος του και το πλήθος των ατόμων που φιλοξενεί. Χωριό, κωμόπολη, οικισμός, μεγαλούπολη, πόλη κ.ά. Ωστόσο όλα αυτά εντάσσονται στα ισια ενός φυσικού τοπίου. “Earth is our home” είμαστε όλοι κάτοικοι αυτού του πλανήτη. Η χρήσεις του φυσικού τοπίου είτε αυτό είναι αστικό είτε υπεραστικό είναι πολλές άρα και πολλοί οι τρόποι κατοίκησης στο φυσικό τοπίο.

 

Η κατοίκηση είναι η εγκατάσταση σε κάποιον τόπο ή σε κάποιον χώρο. Πουθενά από την ετυμολογία της λέξης δεν υπονοείται η μονιμότητα αυτής της εγκατάστασης, απλά εμείς από συνήθεια όταν λέμε "κατοικώ" εννοούμε είμαι μόνιμα εγκατεστημένος εκεί. Πολλές φορές όταν έχουμε πολλή δουλειά και περνάμε πολλές ώρες στο σχολείο, στη σχολή, στη δουλειά (ανάλογα με την ηλικία) λέμε ότι το έχουμε κάνει δεύτερο σπίτι μας. Από εκέι φαίνεται η αληθινή έννοια της κατοίκησης: "Η οικιοποίηση ενός χώρου και οι κινήσεις που κάνουμε, ώστε να καλύψουμε τις ανάγκες μας την εκάστοτε στιγμή". Η κατοίκηση μπορεί να είναι μόνιμη αλλά και προσωρινή.

 

Σύμβολό μας, ο ερημίτης κάβουρας (pagurus bernhardurus). Ένα παράδειγμα προσωρινής κατοίκησης από τη φύση. Ο κάβουρας αυτός καθ όλη την διάρκεια της ζωής του σε κοχύλια και μετακινείται από το ένα όστρακο στο άλλο ενώ μεγαλώνει.

 

Σε κάθε τεύχος αναφερόμαστε στην προσωρινή κατοίκηση ενός πιο ειδικού θέματος. Ο άνθρωπος παρεμβαίνει κάθε φορά στον εκάστοτε τόπο, διαμορφώνει εκεί τον δικό του χώρο τον οποίο και κατοικεί προσωρινά.